رابطه بین نقص هیجانی و درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر اصفهان

مقدمه: مطالعات بسیاری نشان داده اند که بین نقص هیجانی و عوامل جسمانی ارتباط وجود دارد اما در مورد عوامل پیش بینی کننده این ارتباط اطلاعات کمی وجود دارد. شواهد از نقش آسیب شناسی روانی به عنوان عامل میانجی گر این رابطه حمایت می کند ولی این مسئله به طور دقیق مورد بررسی قرار نگرفته است. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین نقص هیجانی و شدت درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پرداخته است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی از نوع همبستگی کلیه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در بهار سال 1391 مورد بررسی قرار گرفتند. از این بین به روش دسترسی 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه های جمعیت شناختی، الکسی تیمیای تورنتو، اضطراب و افسردگی بیمارستان و مقیاس درد آرتریت روماتوئید بر روی بیماران اجرا گردید. داده های به دست آمده استفاده از نرم افزارهای spss نسخه 18 و amos-18 و آزمون های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: یافته ها نشان داد که مدل ساختاری ارائه شده جهت بررسی ارتباط بین متغیرهای پژوهش به خوبی برازش شد (218/0p=؛ df=2، 04/3 ch2=). الکسی تیمیا، افسردگی و اضطراب با شدت درد همبستگی داشتند (05/0>p). در مدل ارائه شده به کشف یک متغیر پنهان (نقص هیجانی) پرداخته شد که به خوبی شدت درد را پیش بینی کرد (cfi, tli, agfi, gfi> 0.9) . نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نقص هیجانی نقش مهمی در بیماری آرتریت روماتوئید دارد. این مدل می تواند تأییدی بر شواهدی باشد که درمان های روانشناختی بخشی از درمان های چندگانه این اختلال باشد.